ของหวาน เป็นอาหารรสหวานที่ทานหลังมื้ออาหารหลัก คำว่า “ของหวาน” ครอบคลุมถึงอาหารที่มีส่วนประกอบหลักเป็นน้ำตาลและคาร์โบไฮเดรต (confections) เช่น บิสกิต เค้ก คุกกี้ ไอศกรีม ไปจนถึงเครื่องดื่ม เช่น ไวน์ของหวานและลิเคียวร์ ของหวานในแต่ละประเทศมีความแตกต่างกัน เช่น ในสหรัฐจะประกอบด้วยแป้งพาย พุดดิง เค้ก ไอศกรีม ในขณะที่อังกฤษจะประกอบด้วยผลไม้ ถั่วเปลือกแข็งและไวน์ของหวาน ส่วนในฝรั่งเศสจะประกอบด้วยเนยแข็ง ผลไม้และไวน์

คำว่า dessert ในภาษาอังกฤษมีรากศัพท์มาจากคำในภาษาฝรั่งเศส desservir ที่แปลว่า เก็บโต๊ะ ไมเคิล ครอนเดิลกล่าวในหนังสือ A History of Dessert ว่าที่มาของคำนี้มาจากการที่ของหวานจะถูกเสิร์ฟหลังอาหารก่อนหน้าถูกเก็บออกไป การทำของหวานมีมาตั้งแต่สมัยเมโสโปเตเมียและอินเดียโบรา] ต่อมามีการปลูกอ้อยและการแปรรูปน้ำตาล ทำให้ของหวานเป็นที่แพร่หลายมากขึ้น อย่างไรก็ตาม ชาวยุโรปเริ่มทำของหวานทานเป็นครั้งแรกในช่วงยุคกลาง เมื่อมีการปฏิวัติอุตสาหกรรมในศตวรรษที่ 18 ของหวานก็เป็นที่นิยมมากขึ้นจากการค้นพบวิธีผลิตน้ำตาลจำนวนมากที่ง่ายขึ้น และวิทยาการในการถนอมอาหาร